ارزشیابی فصلی بقایای آلاینده‌های آلی پایدار در آبهای تالاب بینالمللی انزلی، ایران

آلاینده‌های آلی پایدار مانند آفت‌کش‌های آلی کلره و بی‌فنیل‌های پلی کلرینه یکسری مواد هستند که در همه اجزای محیط زیست یافت می‌شوند. بطور کلی این ترکیبات به وسیله فعالیت‌های انسانی، از راه‌های متفاوتی تولید می‌شوند. این مواد بخاطر ویژگیهای جهش‌زایی، سرطان‌زایی و سمیت بالایی که دارند برای محیط زیست و موجودات زنده خطرناک هستند. در این مطالعه غلظت 7 ایزومرPCBs ،DDTs، HCHs، HCB، هپتاکلر، آلدرین، دیلدرین و آندوسولفان در آب تالاب بین​المللی انزلی در استان گیلان در دو فصل (زمستان و بهار) بوسیله دستگاه کروماتوگرافی گازی مجهز به آشکارساز رباینده الکترون انجام شد. در میان ترکیبات  بی‌فنیل‌های پلی‌کلره، ایزومرهای 28 و 138 به‌ترتیب بیشترین و کمترین میزان را داشتند. همچنین ایزومر β-HCH در میان HCHs ، هپتاکلر اپوکسید در میان ترکیبات سیکلودین‌ها و p,p/-DDE  در میان DDTs، آفت‌کش‌های آلی کلره‌ی غالب موجود در نمونه‌های آب بودند. در تمام نمونه‌ها متوسط غلظت آفت‌کش‌های آلی کلره بیشتر از بی‌فنیل‌های پلی کلره بود، که ‌این نشان از غالب بودن فعالیت‌های کشاورزی نسبت به صنعتی در منطقه دارد.       در تمام نمونه‌ها غلظت‌های OCPs و PCBs در بهار بیشتر از زمستان بود. همچنین تفاوت معنی‌داری بین سه منطقه تالاب پیدا شد (05/0 P <). غلظت‌های OCPs و PCBs درتمام نمونه‌های شرق بیشتر از مرکز و غرب بود.